İmam Muhammed Bakır’a göre, insanlığın babası olan Hz.Adem’den önce binlerce insan gelmiştir. Bu rivayet ve açıklama alemin yani evrenin sonradan yaratıldığına engel teşkil etmez. Çünkü böyle bir durumda, insan fertleri, o nevin fertleri olan başka bir insanda son bulmaktadır. Kayn: Hz. Ali Divanı. Terc: Süleyman Saadettin Efen.
Keşşaf Tefsirinin sahibine göre Adem kelimesi buğday renkli anlamına gelen üdm(buğdaycı Adem) kelimesinden türetilmiştir.
Fahreddin Raziye göre insanların anası olan Havva’nın bu adla anılmasının sebebi, diri olan bir kişiden yaratılmış olmasından ötürüdür.
BUĞDAY VE BAŞAK (sünbüle Burcu) DEVRİ:
Sünbüle burcu devrinin başında ve Adem (A.S) dan sonra ortaya çıkan İdris (A.S) onaltı sene yiyip içmedi, uyumadı, tam perhiz yaparak nurdan heykeller,yüksek ruhlar alemine vardı. Kur’an-ı Kerim’de:
Adem (A.S) dan önce altı çeşit yaratık devri gelmiştir. Bunların isimleri şöyledir:
1.Han, 2.Bess, 3.Tess, 4.Demm, 5.Tamm, 6.Cann yani Cin, CİN kavminin Adem(A.S)a kadar olan üreme ve yayılma müddeti altmış bin senedir. Kıyamete kadarda devam edecektir. Hz. Adem’in devri “ sünbüle” yani “Başak devri” olup yedi bin senedir. Kendisine “Buğdaycı Adem” denmesi devrine izafeten olabilir.
Resulullah Efendi (Muhammed), ümmetinin ömrü, biraz fazla veya noksan olarak bir senedir. Resulullah Efendi altı bin sene tamam olmadan önce bu şehadet alemi olan dünyayı şereflendirmiştir. Bu bin sene Allah katında bir gün gibidir. Yani Hz. Adem’den bu zamana kadar olan yedi bin sene, ölümden sonraya nisbetle yedigün gibidir.
Bu insan cinsinin atası Hz. Adem’den önce, belki yüzbin Adem gelip geçmiştir. Onlar bu Adem’lerin atalarıdırlar. Yıldız Kümeleri “On iki burçdur”:
“ Hamel, Sevr, Cezva, Seretan, Esed, Sünbüle, Mizan, Akreb,Kavs, Cedi, Delv, Hud”.
Günümüz Türkçesinde bunlar şöyle sıralanmaktadır:
“ Koç, Öküz, İkizler, Yengeç, Arslan, Başak, Terazi, Akreb, Yay, Oğlak, Kova, Balık”.
Bütün Peygamberler “Müşteri” yıldızında doğmuşlardır. Yıldızlar içinde bundan daha bahtlı yıldız yoktur.
(Bu yıldız bugünkü günümüzde “Mars” olarak geçmektedir. Müneccimler (yani yıldız iliminden anlıyanlar) bu yıldıza “Büyük sa’d” yahut “Felek Kadısı, derler. Kayn: İsmail Hakkı Bursevi(K.S), Silsilename-i Celvetiyye) Tercü: Rahmi Serin,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder