1898 yılında Konya’ya geliyor. Şehirde 50 bin nüfus yaşamaktadır. Bunun Ermeni,Rum ve Yahudi geriye kalan 45 bini müslümandı. Türk şehri olan Konya’da kadınlar öetülü olup bazıları baş örtüleriyle gözlerinin tekini dahi kapatmış. Dervişler yeşil-beyaz sarıklılardı. Aynı zamanda hacı-hoca olduklarını söylüyorlar. Konya tam bir dervişler şehri.
Konya evleri kerpiçten yapılı, önleri kafesli olup çatıları eğimli değil.( O halde düz damlı) Valilik binası görkemli olmayıp kışlavari taş bina.Çelebinin evi dar sokak arasında kalan bir avludan geçirilerek binaya giriliyor. Açık avlu kapısından içeriye girildiğinde sanıyorum zemin katın tamamını kaplıyan büyük salon vardı.Kayn: Şehabettin Uzluk.
Sokakların aydınlanma çalışması başlamıştı. Sultanlar Mevlevi tarikatı dergahı için çok büyük arazi vermişler. Çelebiler tek eşli, eğer çelebinin erkek çocuğu olmazsa ikinci hanımı alabiliyor.Mevlevi tekkesinde dervişler sema yaptıklarını gördüm.
Çelebi 35 yaşında ortadan çok uzun boylu, adaleli ve biraz tombul yüzlü, zeki, yüzü kızıl sakallı.
Selçuklular Zamanında Konya Mimarisi:
Selçuklular zamanında sivil ev yapıların çoğu iki veya ikiden fazla katlı evlerden müteşekkildi.
Yapı malzemesi; temel taştan, duvarlar kerpiçten veya harman tuğlasından idi. Ev damlarının çoğu kubbeli idi.
Konya Surları ve sur çevresi
Surun içinde mektep, hastane, çarşı gibi yapılaşmalar vardı. Pzar yeri surun dışında idi. Çarşı, Pazar ve hastaneler poyraza diğer yönlerinde mektepler vardı.
Mezarlar gündoğuya bakar, ikinci surda uzakta. Şimdiki Üçler mezarlığının bulunduğu yerde sokaklar oldukça geniş.
İbn Batuta’ya göre yer katından başka tek katlı evler vardı.
Selçuklular, kerpiçleri beyaz kumla karışık topraktan yapıyorlar. Ak çamurun içinde rengini açıyorlardı. Evlerin dış duvarlarında sıva kullanmamışlardı. Şehrin ilk genişlemesi gün doğdu yönünde oluyor. Konya bir baştan bir başa 60km. idi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder