SÜMER’LERDE HEKİMLİK
Eski Yunan tarihçisi Herodot, Mezopotamya’da doktor olmadığını tesbit etmiş.
Babilde insan hastalanınca, kendisini kentin meydanına götürürler yanına birde levha asarlardı.Yanından gelen geçen hastanın halini sormasını isterlerdi. Bilinir ki sıcak memleketlerde göz hastalıklarına karşı otlar kaynatılıp yağ içinde merhem yaptıkları yada bakır madenini arpa suyuna karıştırarak hastanın gözünü pansuman yaparlarmış.
Mesela Strabon Mezopotamya’da ayrı halk hekimliği bulunduğunu yazmış. Fakat inanılmamış.Yakın zamanlarda yapılan arkeolojik keşiflerde halk hekimliğinden başka bir hekim sınıfı olduğu anlaşılmış. Sümerliler çivi yazısını yazmadan evvel kullandıkları yazıda memeler ile mide resmi bir araya gelince gebe kadın demek olurdu.Bunun gibi vücudun muhtelif kısımlarının resimleride bazı fikirler ifade ederdi.
İnsan bir ruh ile bedenden ibarettir.
Zekanın merkezi kalptir. Onun için bütün akıl hastalıkları ve aklı bozan hallerin hepsi ya bir kalp hastalığından yahut kalbin fena duruşundan ileri gelir.
Hayatın esas merkezi kandır. Kan hayatın en mükemmel ve lüzumlu elemanıdır.
Kan devaranının merkez üyesi karaciğerdir. Mesela: Domuz yavrusunu kurban et ve parçalara ayır. ve hastanın üzerine koy ve şeytanlar yok olsun.
Sümer dilinde hekimlere A-Su denirdi. Kabın içine su koy, anında üzerine zeytinyağı damlat suya damlayan yağa göre hekim fala bakarak hastanın iyi olup olmayacağına bakılırdı.
Sonunda Sümerlileri Asur ve Babilliler yıktı.Sümerde hekimlik esasında yanlış bile olsa bugün fizyolojik diyebileceğimiz fikirlere inanmakla birlikte tedavi usulleri halk hekimliğinden çıkınca şimdi bakıcılık ve üfürükcülük denilen sihir şekillerinden ibaretti.
Sümerden sonra Mezopotamyaya hakim olan Babil ve Asur devletleri devrinde tatbik etmek lazımdı. Asur ve Babil, Sümer medeniyeti üzerine kurulmuş olan Sümer medeniyetidir.Arabistan çöllerinde ve Acem körfezinde yaşıyan göçebe oymaklar. Delta topraklarında yaşıyan yerli halkla münasebete geçmişler.Sümer ülkesi verimli ve rahat olduğundan göçebeler halinde küçük gruplar halinde Sümerlerin arasına yerleşmişler. Daha da ileri giderek fizyonomik anlamda yerli halklarla
karışmışlar.Bu yeni gelenler Arapların,Yahudilerin ve Fenikelilerin ilk ataları Samiler idi.Yerli halk gibi yumuşak huylu ve sakin insanlar idi. İştar iyilik ilahı olup erkek ve kadınlarda cinsel isteği yaratan ilah idi.
Tufanı yorumlayan manzumede tanrı İştar insanları mahvedeceğini söyler. Onun yardımı olmadan cenin tamam olmadan ölür. Hastalıkları meydane getiren 7 büyük şeytan kabul edilip, her hastalığın bir şeytanı olduğu kabullenilir.
Babillilere göre her hastalık bedene giren yabancı maddenin tesiriyle meydane gelir.İlah Marduk’a yalvarılır ve bu hastalıklar iyi olur.Babil ve Asurda hastadan kan alınır.
Mö.3.bin de Hammurabi zamanında ameliyat yapan doktorlar var.Ameliyat bıçağı tunçtan yapılıdır. Olaki doktor hastayı ameliyat yaparken öldürürse doktorun elleri kesilir.
Örneğin Ms. 20.yy sonu ve 21.yy da Batı ülkelerinde mesela İngiltere’de ameliyatta hasta ölürse doktor tazminat ödemektedir. Kay: Galip Aataç,Sümerde Hekimlik.
